Parameter เป็นตัวกำหนด “ค่า” หรือ value ซึ่งอาจจะเป็น ค่าความยาว, ขนาด, ระยะ, องศา, วัสดุ (Surface/Building Material) หรืออื่น ๆ ขึ้นอยู่กับชนิดของ parameter
Value นี้อาจจะได้มาจากการคำนวณใน script, จากการกำหนดของ user หรืออื่น ๆ เช่น จากการอ่านค่าจาก file ภายนอก (.xml, .txt) และ value นี้จะถูกบันทึกไว้ในแต่ละ object เพราะฉะนั้น แต่ละ object อาจจะมี value ต่างกันสำหรับ parameter เดียวกันได้นอกเหนือไปจาก default value (ค่าตั้งต้น)
Parameter ประกอบด้วย Variable, Type, Name และ Value
Variable, Name
การตั้งชื่อ variable และ parameter name มีข้อกำหนดคือต้องเป็นตัวอักษรภาษาอังกฤษ (ตัวเล็ก, ตัวใหญ่ หรือผสมกันก็ได้), “_” (Underscore) และตัวเลข โดยห้ามใช้ตัวเลขนำหน้า และต้องไม่เป็นคำที่ซ้ำกับ Keywords หรือคำสั่งต่าง ๆ ใน GDLเช่น หากต้องการสร้าง variable สำหรับปากกา เราอาจสร้าง variable “contourPen”, “_contourPen”, “contourPen1” หรือ “_contourPen1” ได้ แต่จะใช้ “1contourPen” ไม่ได้ และใช้ “pen” ไม่ได้ (เนื่องจาก pen เป็นคำสั่งใน GDL)
หากต้องการใช้ภาษาไทย แนะนำให้ใช้ในกรณีที่เป็น string (อยู่ในระหว่างเครื่องหมาย ” ” หรือ ‘ ‘) ใน Interface Script หรือใน Parameter Lists เท่านั้น
Type
Type หรือ “ชนิด” ของ parameter นั้นมีหลายแบบ ในที่นี้จะขอเขียนถึงบางแบบเท่านั้น
“Length” ใช้สำหรับ value ที่เป็น linear vector เช่น ระยะ, ความกว้าง-ยาว-สูง โดยที่ unit และ unit format (หน่วยเมตร, นิ้ว, …) ที่ user เห็นจะถูกกำหนดจากการตั้งค่าใน Work Environment settings แต่ GDL จะคำนวณโดยใช้ค่าเมตร (ซึ่งจะแปลงเป็น real number ในการคำนวณเองโดยโปรแกรม) เป็นหลัก
“Angle” ใช้สำหรับ value ที่เป็นองศาเท่านั้น
“Real Number” ใช้กับ value ที่เป็นตัวเลขซึ่งมีค่าเป็น +/- ก็ได้ มีจุดทศนิยมหรือไม่มีก็ได้ โดย value ที่ user เห็นนั้นจะเป็น value จริงที่ไม่ขึ้นอยู่กับ Work Environment settings โปรแกรมจะใช้ค่านี้ในการคำนวณโดยตรง (ไม่มีการแปลงค่าใด ๆ ทั้งสิ้น) การใช้คำว่า “Real Number” นั้นเป็นการบอกโดยนัยว่า parameter type นี้ไม่รองรับ imaginary number, roots และ polynomials (อันนี้เป็นเรื่องของทฤษฎีคณิตศาสตร์นะครับ ถ้าไม่เข้าใจก็…ไม่เป็นไร)
“Integer” ใช้กับ value ที่เป็นเลขจำนวนเต็ม ไม่มีจุดทศนิยมหรือเศษส่วนต่อท้าย ข้อควรระวังคือ integer นั้นมีค่าได้ทั้งศูนย์และลบ (…, -3, -2, -1, 0, 1, 2, 3, …) หากต้องการใช้ค่าที่เป็นเลขจำนวนเต็มที่มีค่าบวกเท่านั้น ให้ใช้คำสั่ง VALUES ใน parameter script เพื่อกำหนด range ของ parameter นั้น ๆ หรือใช้ Arithmetical Functions (ABS)
“Boolean” ใช้กับ value เกี่ยวกับตรรกกะ ถูก/ผิด (True/False), เปิด/ปิด (On/Off) ถ้าการตั้งค่าเป็น True หรือ On โปรแกรมจะใช้ค่า 1 ในการคำนวณหรือ run script แต่ถ้าการตั้งค่าเป็น False หรือ Off โปรแกรมจะใช้ค่า 0 (ศูนย์) ในการคำนวณ
“Text” ใช้กับ value ที่เป็นตัวอักษร หรือ String (ในโลกของการเขียน program คำว่า “String” หรือ “Text String” จะถูกใช้แทนคำว่า “Text”)
สำหรับ parameter types อื่น ๆ นั้น โดยชื่อของมันจะบอกความหมายอยู่แล้ว เช่น “Pen” ใช้กับปากกา, “Surface” ใช้กับพื้นผิว เป็นต้น
